W zeszłym roku na jednej z internetowych aucji w Stanach pojawiła się ikona, zresztą dobrze opisana jako “Polish.. i tak dalej”. Dzięki Bogu dla obecnego właściciela prawie nikt na nią nie zwrócił uwagi. Być może wpłyna na to wysoka cena a i sam wizerunek na pierwszy rzut oka nie bardzo pasował do wyobrażeń Matki Boskiej Częstochowskiej. Zapewne większość jak nie wszyscy zauważyli “błąd” w postaci odwrotnego wizerunku Dzieciątka, powinien być na prawej a jest po lewej stronie. Wszystko jednak wyjaśnia tekst zamieszczony powyżej i poniżej obrazu, który, jak całość jest lustrzanym odbiciem pierwowzoru. Jest to płyta miedziorytnicza wtórnie wykorzystana, pomalowana, zapewnie w celach komercyjnych i oferowana jak obraz MB. Płyta o wymiarach 33×34 cm. a więc rozmiarowo raczej odpadają modlitewniki, książki i chyba XVIII wieczne albumy. Być może jest to obrazek dewocjonalny lub część główna rozkładanej konreternii. Wizerunek Matki Boskiej odbiega od “typowych Jej wizerunków. Twarz wydłużona, kształt oczu inny, ogólnie sprawia wrażenie iż jest jakby “młodsza”. Udekorowana Jest w koronach tzw. ”Władysławowskich”, ufundowanych według tradycji przez króla Władysława IV. Ozdoby obrazu w postaci złotych łańcuchów bogato zróżnicowanych pod względem dekoracji pochodzą z drugiej połowy XVII wieku. Sukienka Matki Bożej i Dzieciątka została ufunduwana przez przeora i prowincjonała jasnogórskiego Konstantego Moszyńskiego (1670-1738). Została ona przerobiona wraz z gwiazdami oraz wykończeniem szat podczas konserwacji na początku XVIII wieku przez brata Jana Makarego Sztyftowskiego. Urodzony w 1667 roku w Nowogródku wykształcił się i pracował w Wilnie. W 1701 roku wstąpił do zakonu gdzie został złotnikiem jasnogórskim, zmarł w 1740r. Tekst w języku łacińskim i niemieckim nawiązujący do legendy namalowania obrazu przez  Św. Łukasza. Na górze: “S. MARIA ORAPRONOBIS”, na dole “IMAGO BEAFCE MARIA VIRGINIS CLARIMONTIS CZESTOCHOININSIS IN REGNA POLONIAE DE BICTA A SANTO LUCA” to samo po niemiecku “EIGENTLICHE BILDSNUS UNSER LIEBEN FRAUEN SO AM HEIYLIGEN BERG CZENSTOCHAU  IN KONIGLICH POLEN …VON S LUCCA GEMALDEN MORDEN”. Jakoże tekst był również po niemiecku można założyć iż przeznaczeniem ryciny był szeroko pojęty rynek niemieckojęzyczny. W lewym dolnym rogu zapewne inicjały autora “IF”, w prawym zaś sygnatura wydawcy: “J.F” oraz nazwisko “K…NER” dalej nieczytelne. Być może był to wrocławski drukarz Johann Franz Kreutzer. Kolejne wydawnictwo specjalizujące się w pozycjach religijnych to augsburska  rodzina Klauberów, Josepha Sebastiana, Johana Babtiste i Franca Gottloba, ale na płycie figuruje najprawdopodobniej koncówka „NER” a nie „BER”. Na koniec można wziąść pod uwagę Johanna Babtystę Kirnera ale on zaczoł tworzyć w latach 30-tych. XIX w. a więc zdecydowanie za późno, ponieważ płyta została wykonana napewno po 1717 roku ale najpóźniej do połowy XVIII w. Wskazują na to nie tylko detale sukni i ozdób ale maniera wykonia obrazu i “czcionka” różniąca się od wydań XIX wiecznych. Zapewne do pełnego szczęścia przydał by oryginalny miedzioryt wybity z tej matrycy.

Miedź, farby olejne. Wymiary płyty 33×24 cm., z ramą 40×31 cm.